Wewnętrzny kat

Superego jest jednym z trzech elementów struktury osobowości według teorii psychoanalizy Sigmunda Freuda. Reprezentuje on wewnętrzne reprezentacje moralne, wartości społeczne i normy, które jednostka internalizuje w procesie socjalizacji. Superego pełni rolę wewnętrznego sędziego lub sumienia, kontrolując i regulując zachowanie jednostki.

Superego rozwija się w toku rozwoju psychoseksualnego, głównie w fazie fallicznej, w wyniku internalizacji zasad i wartości, które jednostka otrzymuje od swojego otoczenia, takich jak rodzice, opiekunowie i społeczeństwo. Składa się z dwóch części:

Ego ideału: Reprezentuje idealne i aspiracyjne obrazy siebie, zgodnie z wartościami, które jednostka chce osiągnąć. W tym wymiarze superego znajdują się wzorce, cele i oczekiwania, które jednostka stawia sobie.
Sumienie: Reprezentuje internalizowane normy społeczne i moralne, które wywodzą się z wartości, zasad i zakazów przekazywanych przez otoczenie. Sumienie kontroluje i karze jednostkę za niezgodne zachowanie lub myśli, które są sprzeczne z tymi internalizowanymi normami.

Superego działa w sposób surowy i krytyczny, wymagając od jednostki przestrzegania wysokich standardów moralnych i społecznych. Ma za zadanie powstrzymywać popędy i instynkty, które mogą być nieakceptowalne lub sprzeczne z wartościami społecznymi. Jednak nadmiernie rozwinięte superego może prowadzić do poczucia winy, perfekcjonizmu i niezdrowej krytyki samego siebie.

W relacji z innymi elementami struktury osobowości - id (źródło popędów i pragnień) oraz ego (mediator między id a superego) - superego odgrywa istotną rolę w regulowaniu zachowania i dążeniu do harmonii między jednostką a społeczeństwem.

Przykłady superego

Oto kilka przykładów, jak superego może wpływać na zachowanie jednostki:

Przestrzeganie zasad społecznych: Superego nakazuje jednostce przestrzeganie norm społecznych i zachowanie się zgodnie z akceptowanymi standardami. Na przykład, kiedy jednostka stoi w kolejce, superego może nakazać jej czekanie na swoją kolej z szacunkiem dla innych.
Wewnętrzna moralność: Superego kieruje jednostką do działania zgodnie z wartościami moralnymi. Może to obejmować zachowanie się uczciwie, niekradzenie czy okazywanie empatii wobec innych.
Kontrola impulsów: Superego pomaga jednostce kontrolować swoje popędy i instynkty, szczególnie te uważane za nieakceptowalne lub nieetyczne. Na przykład, kiedy jednostka czuje gniew, superego może powstrzymać ją od natychmiastowego wybuchu agresji i skierować energię na konstruktywne rozwiązanie problemu.
Poczucie winy: Superego może wywoływać uczucie winy, gdy jednostka uważa, że narusza zasady moralne lub społeczne. To poczucie winy działa jako motywator do naprawy błędów i próby poprawienia swojego postępowania.
Perfekcjonizm: Superego może wpływać na dążenie do doskonałości i wysokich standardów. Jednostka może czuć presję, aby być perfekcyjna we wszystkim, co robi, aby sprostać wymaganiom superego.

Warto zaznaczyć, że funkcjonowanie superego może się różnić w zależności od indywidualnych doświadczeń, kulturowych norm i wartości. Niektóre osoby mogą mieć bardziej rozwinięte superego, co prowadzi do surowszej oceny i większego poczucia winy, podczas gdy inne osoby mogą mieć bardziej elastyczne podejście do moralności i społecznych norm.

MB.

Sklep